تحلیل ابعاد گردشگری روستایی با روی کرد جنسیتی از دیدگاه جامعه ی میزبان (مطالعه ی موردی منطقه ی اورامان)

تنوع‏بخشی به اقتصاد، بالابردن شاخص های توسعه ی انسانی، جلوگیری از مهاجرت های روستایی، افزایش بهره‏وری و کارآمدی نیروی انسانی، اشتغال‏زایی، تعامل فرهنگ ها و گفتمان ها و حفظ محیط زیست از دغدغه‏هایی است که جهان امروز برای نیل به توسعه ی پایدار در صدد ارائه ی راه کارهایی نو و گزیدارهایی مطلوب هم چون گردشگری روستایی است. صاحب نظران شکی در نقش غیرقابل انکار زنان در فرایند توسعه ی روستایی ندارند. در جوامع سنتی به نقش و جایگاه جنسیت در برنامه ریزی ها توجه کافی نمی شود در حالی که در بیشتر این جوامع، جنسیت عاملی مهم در تعیین برخورداری یا محرومیت است. این مطالعه در صدد تحلیل و تبیین دیدگاه گروه های جنسیتی جامعه ی میزبان در خصوص توسعه ی فعالیت های گردشگری روستایی در منطقه ای روستایی در غرب ایران است. روش تحقیق این مطالعه، هم کمّی و هم کیفی است؛ یک پیمایش کمّی در کنار یک مطالعه ی موردی که روشی کیفی است، صورت می پذیرد. داده های مورد نیاز از طریق پرسش نامه و مصاحبه ی نیمه ساختاریافته گردآوری می شود. نمونه ی مورد مطالعه در بخش کیفی، تعداد 19 نفر و در بخش کمّی، 134 نفر از زنان و مردان روستای اورامان تخت، مرکز دهستان اورامانات، شهرستان سروآباد در استان کردستان است. نتایج نشان از تفاوت دیدگاه بین زنان و مردان در خصوص دلایل موافقت با حضور گردشگران، انگیزه های مشارکت و تغییر نقش های اجتماعی زنان در اثر توسعه ی فعالیت های مرتبط با گردشگری در سطح منطقه دارد. هم چنین نتایج نشان از شکل گیری ساختاری بومی در فعالیت های مرتبط با گردشگری دارد که امروز در جهان تحت عنوان گردشگری کارآفرین شناخته می شود.